Rytualny ubój, czyli o Rzeźni Miejskiej słów kilka. Rzeźnia Miejska, taka z prawdziwego zdarzenia, powstała na krótko po wydaniu pruskich przepisów dotyczących uboju i sprzedaży mięsa, a głównym powodem były kwestie sanitarne. Rzeźnia Miejska zlokalizowana była przy ul. Targowej, a jej oficjalne uruchomienie nastąpiło w 1884 roku, co w końcu pozwoliło wydać i wyegzekwować zakaz prowadzenia prywatnego uboju oraz suszenia i wyprawiania skór w centrum Torunia, co było powodem paskudnego smrodu. Niebawem (1893-1894) wybudowano wielki budynek chłodni i maszynowni. Toruńska Rzeźnia Miejska była jednym z najwcześniej wybudowanych zakładów na obszarze wschodnich Niemiec i cieszyła się świetną renomą. W Rzeźni Miejskiej prowadzono także rytualny ubój zwierząt dla miejscowej gminy żydowskiej. Ubojem zajmował się specjalnie w tym celu uczony rytualny rzezak – szojchet. Musiał to być dorosły mężczyzna, żyd, uczony w Talmudzie, znany z pobożności i przestrzegania prawa religijnego. Uprawnienia szojcheta nadawał rabin specjalnym potwierdzeniem, zwanym kabala. Aby je uzyskać, należało odbyć praktykę, zdać egzamin ze znajomości praw rządzących szechitą oraz dokonać pod nadzorem trzech ubojów rytualnych. W czasie II wojny światowej obiekt przejął okupant, a większość produkcji przeznaczono na zaopatrzenie Wermachtu. Z dniem 1.07.1949 r. doszło do utworzenia przedsiębiorstwa państwowego ,,Zakłady Mięsne w Toruniu". W tym okresie wznowiono eksport bekonu do Anglii oraz szynek i łopatek do USA. Na początku lat 90. XX w. przekształcono go w spółkę pod nazwą Tormięs Narodowy Fundusz Inwestycyjny Foksal. W późniejszym okresie przedsiębiorstwo współpracowało z firmą Sokołów. Na początku 1998 roku władze zakładu podjęły decyzję o zawieszeniu produkcji i w konsekwencji o jego likwidacji. Rzeźnia Miejska – „Tormięs” – rozwiała się do lat 90-tych XX wieku. Później było już tylko gorzej. Zaprzestanie działalności, opuszczone budynki, rozkradzione sprzęty. Nie były to łaskawe lata dla tego miejsca. W 1999 roku władze Torunia podjęły decyzję o wpisaniu budynków pozakładowych do rejestru zabytków, jednak w wyniku ich zniszczenia przez pożar, w 2000 roku, tych planów nie zrealizowano. Dewastacja i ostateczne zrujnowanie zabytkowego kompleksu zabudowań dawnej Rzeźni to największy wstyd konserwatorski Torunia końca XX wieku. W tym samym czasie nieruchomość przejmują państwo Raczkier i państwo Sulikowscy, którzy przez blisko dekadę toczyli z sobą spór o prawo własności do tego terenu. Ostatecznie w 2008 roku, po wyroku sądu, właścicielami nieruchomości stają się państwo Sulikowscy. Planowali oni wówczas sprzedać ten teren inwestorowi, który chciał tu wybudować centrum handlowo-rozrywkowe "Brama Jakubska". W wyniku uchwalenia przez Radę Miasta Torunia planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów po Tormięsie, zabraniającego budowy w tej części miasta obiektów wielkopowierzchniowych, inwestor odstąpił od budowy centrum. „Tormięs” na wniosek wierzycieli został zlicytowany. Licytację wygrywa firma Willa Developer, która w 2018 roku rozpoczęła tu budowę osiedla mieszkaniowego. „Tormięsu” już nie ma. Zachował się on jedynie w pamięci starszych mieszkańców Torunia oraz na zdjęciach pana Andrzeja Kamińskiego w jego albumie „Toruń w obiektywie fotoreportera 1960-2000”.

Planując zakupy zwykle myślimy o wielkich galeriach handlowych, gdzie dostaniemy prawie wszystko. Od elektroniki, przez ubrania, na zakupach spożywczych kończąc. A jak to było kiedyś? Gdzie – przed erą C.H. Plaza czy Copernicus – mieszkańcy Torunia robili zakupy?

Sanie i kuligi na głównych ulicach miasta, zaspy zalegające na chodnikach, śnieg skrzypiący pod butami. Tak wyglądały kiedyś zimy w mieście. Czy taki widok powróci kiedyś do Torunia? Póki co, dawne zabawy na śniegu możemy podziwiać ze starych fotografii.

W grudniu 1989 r. do Torunia przyjechała świeżo upieczona Miss World Aneta Kręglicka. Na starówce witały ją tłumy mieszkańców.

Komunikacja tramwajowa nie jest już dziś głównym środkiem transportu w Toruniu, ale stanowi na pewno jego ważny element. Również jako wspaniałą wędrówkę w przeszłość.

Od średniowiecza z wieży toruńskiego Ratusza słychać było muzykę. Jak możemy się doszukać w starodawnych księgach i archiwaliach, w XVIII wieku cztery osoby dwa razy dziennie grały hejnał na instrumentach dętych.

Toruń: 38. rocznica stanu wojennego. Kto złożył kwiaty? (ZDJĘCIA)

Już za kilka miesięcy będziemy mogli cieszyć się plażą nad Wisłą. Teren został już uporządkowany, piasek nawieziony – plaża wraz z boiskiem do piłki plażowej powstała w sąsiedztwie Zamku Dybów. Jest widoczna z mostu marszałka Józefa Piłsudskiego. Jednak nie jest to nowatorski pomysł toruńskich radnych. Z plaży nad Wisłą korzystali już przed laty mieszkańcy Torunia.

Jordanki dziś kojarzą nam się z najważniejszymi imprezami kulturalnymi, które odbywają się w Toruniu. Wielkie gwiazdy światowego kina i muzyki są częstymi gośćmi CKK Jordanki, ale czy pamiętacie co było wcześniej, zanim powstał budynek?

Jak jest zima, to musi być zimo, chociaż niektórym to nie na rękę. Opady śniegu nie cieszą ani drogowców, ani kierowców, ani tych, którzy marzną na przystankach autobusowych, czy tramwajowych. Mamy grudzień, za chwilę będą święta, jednak ze względu na znaczne zmiany klimatu – białej, puchowej pierzynce możemy zapomnieć.

Jeszcze kurz „bitewny” dobrze nie opadł po szeroko komentowanym Festiwalu Camerimage, a my tym razem chcielibyśmy Państwa zaprosić do filmowego Torunia, bo pewnie mało kto wie – chociaż możemy się mylić – że to właśnie w naszym mieście, w 1929 roku powstała w Toruniu wytwórnia filmowa (Marwin-Film), a jej zamierzeniem było utworzenie placówki przemysłu filmowego!

W PRL-u chętnych do jazdy było wielu, taksówek mało. A taksówkarz jechał tam, gdzie chciał. O tym, że w PRL-u zawód ten był nie tylko specyficzny, ale także uprzywilejowany i dochodowy donosiła nawet ówczesna prasa.

Na toruńskiej starówce miejsc gdzie można dobrze zjeść, wypić, a przy tym uraczyć duszę interesującą rozmową jest co niemiara. Tak też było dawniej, jednak mało kto z nas wie, że w Toruniu mamy jedną z najstarszych gospód, w której stołowali się sami królowie!

Dawny Toruń, Toruń sprzed lat… z sentymentem patrzymy na stare fotografię i odszukujemy miejsca, rzeczy, które przeszły już do historii. Nostalgiczna przechadzka ulicami Torunia jest możliwa dzięki wielu ciekawym albumom, które zabierają nas w podróż w czasie.

Toruń: uczcili pamięć artylerzystów pod ich pomnikiem [ZDJĘCIA]