Dziś obchodzimy 106. rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę

11 listopada to data, która na zawsze wpisała się w pamięć Polaków. Tego dnia, w 1918 roku, po 123 latach zaborów, Polska odzyskała niepodległość i powróciła na mapy Europy jako suwerenne państwo.

Święto Niepodległości ustanowiono w II Rzeczypospolitej w 1937 roku, by co roku przypominać o trudnych losach Polski oraz o sile ducha narodowego, który przetrwał mimo zaborów. Po II wojnie światowej, w czasach PRL, obchody tego święta zostały zakazane, lecz Polacy nadal kultywowali pamięć o odzyskaniu niepodległości. Po upadku komunizmu w 1989 roku, 11 listopada ponownie stał się dniem oficjalnego świętowania.

W tym roku obchodzimy 106. rocznicę tego przełomowego wydarzenia, które zakończyło długi okres podziałów i obcej dominacji. 

Historia wielkiej straty 

Historia utraty niepodległości zaczęła się w 1772 roku, gdy Rosja, Prusy i Austria dokonały pierwszego rozbioru Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Polska, rozdarta przez mocarstwa sąsiednie, została stopniowo pozbawiona swojej suwerenności – w wyniku drugiego (1793) i trzeciego rozbioru (1795) przestała istnieć jako niepodległe państwo.

Przez następne 123 lata, Polacy żyli pod obcą władzą, a ich prawa, kultura i tożsamość narodowa były systematycznie tłumione.

[ZT]61355[/ZT]

Mimo to, dążenie do odzyskania wolności nigdy nie wygasło. W kraju i za granicą podejmowano liczne działania mające na celu przywrócenie Polski na mapy świata. Powstania narodowe – listopadowe (1830-1831) i styczniowe (1863-1864) – choć zakończyły się klęską, stały się symbolami walki o niepodległość i podtrzymały ducha narodowego.

Emigranci, tacy jak Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki czy Fryderyk Chopin, swoją twórczością kultywowali pamięć o Polsce i nadzieję na jej odrodzenie.

Szansa na odzyskanie niepodległości

Wybuch I wojny światowej w 1914 roku stworzył dla Polaków nową nadzieję. Konflikt między zaborcami – Rosją, Prusami i Austrią – sprawił, że kwestia polska znów pojawiła się na arenie międzynarodowej. Polacy zaczęli organizować się w oddziały wojskowe, wierząc, że militarne wsparcie jednej ze stron konfliktu może pomóc im odzyskać niepodległość.

Jednym z kluczowych liderów tej walki był Józef Piłsudski, który stanął na czele Legionów Polskich walczących po stronie Austro-Węgier. Równocześnie na zachodzie, działacze polityczni jak Roman Dmowski, zabiegali o poparcie sprawy polskiej wśród aliantów. Te działania oraz korzystne decyzje międzynarodowe – takie jak Deklaracja Wilsona z 1918 roku, która zakładała prawo narodów do samostanowienia – doprowadziły do powstania sprzyjających warunków dla odrodzenia Polski.

Koniec I wojny światowej 11 listopada 1918 roku był momentem przełomowym. Niemcy, pokonane przez aliantów, podpisały rozejm, który zakończył czteroletni konflikt.

[ZT]61266[/ZT]

W tym czasie Polska, korzystając z osłabienia zaborców, zaczęła odbudowywać swoje struktury państwowe. W Warszawie władzę przejął Józef Piłsudski, który powrócił do kraju z niemieckiego więzienia i objął stanowisko Tymczasowego Naczelnika Państwa. Dzięki jego determinacji oraz poparciu wielu środowisk, Polska rozpoczęła trudny proces odbudowy.