Toruń: 'to urąga godności człowieka'. Tak potraktowali jej babcię w szpitalu! 

Prezentujemy list od naszej Czytelniczki dotyczący tego jej potraktowano jej schorowaną babcię w szpitalu wojewódzkim w Toruniu. 

Dzień dobry,

piszę do Państwa, ponieważ chcę się podzielić historią, która przydarzyła się mojej rodzinie. Dotyczy ona naszego nieszczęsnego Wojewódzkiego Szpitala w Toruniu na Bielanach.

W piątek 8 września babcia lat 76 nie mogła wstać z łóżka, mówiła, że nie może się ruszać, kręciło jej się w głowie, wymiotowała. Z racji tego, że babcia ma problemy z wysokim ciśnieniem (w kwietniu przeszła rozległy zawał serca) zaszła obawa, że może być to udar.
Po przyjeździe karetki ratownicy poinformowali, że faktycznie objawy mogą wskazywać na udar i z racji tego, że w Toruniu nie ma neurologii powinniśmy dzwonić po szpitalach w okolicy żeby dowiedzieć się gdzie babcia trafi. Ostatecznie dotarła informacja o pobycie babci na SOR na Bielanach. Pogotowie zabrało babcię około godziny 9.

Na miejscu zrobiono babci tomografię i wykluczono udar. Cały czas leżała, ponieważ nie była w stanie się podnieść z powodu silnych zawrotów głowy. Lekarz postanowił zostawić babcię w szpitalu na noc i spróbować uzyskać konsultację laryngologiczną. Kolejnego dnia w sobotę okazało się, że nie ma miejsca na laryngologii w Szpitalu Dziecięcym na ul. Konstytucji 3-Maja. Postanowiono babcię wypisać.
Teraz zaczyna się ta właściwa część, obraz opieki i traktowania ludzi.

Babcie została wypisana z szpitala około 19 w sobotę 9 września. Cały ten czas spędziła na SORze. W trakcie pobytu wykonano jej tomografię oraz podano kroplówki. Przy wypisywaniu babci do domu lekarz prowadzący kazał zrobić rodzinie PRYWATNIE badanie Dopplera (bo oni nie mają) i pójść PRYWATNIE do neurologa (bo oni nie mają). 

Dodam, że babcia została przekazana na wózku nie mogąca utrzymać się na nogach, w dalszym ciągu mająca silne zawroty głowy. Lekarz polecił też zakup pampersów bo babcia przecież nie jest wstanie się podnieść przez silne zawroty głowy.
Babcie jest owszem osobą schorowaną, ale samodzielną. Nie potrzebuję pomocy w podstawowych czynnościach życiowych, sama gotuje, zarządza swoim gospodarstwem domowym.

Odbieram to jako przechowanie pacjenta i wypchnięcie go bez realnej pomocy do domu. Najbardziej bulwersującym aspektem pobytu babci w Szpitalu na Bielanach od 9 rano w piątek do 19 w sobotę jest to ,że przez dwa dni nie dostała nic do picia ani jedzenia !!! 

Rodzinie odbierającej ją ze szpitala mówiła, że ona to w sumie chce już wracać bo jest głodna. Odpowiedź lekarza była taka, że na SORze nie ma cateringu. Jak można przez DWA dni trzymać kogoś na SORze, nie dopuszczać bliskich i głodzić pacjenta. Na samej kroplówce miała przeżyć.
Nie dość, że pobyt w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym w Toruniu urąga godności człowieka, brak wody i jedzenia, to jeszcze lekarz odsyła pacjenta do domu bez diagnozy każąc leczyć się prywatnie. Babcia nie została nigdzie przyjęta na oddział. Nawet jeśli nie ma miejsca w Toruniu to nie została skierowana do innego szpitala w regionie.

Z jednej strony objawiają się tu problemy systemowe, ale niestety podejście kadry czy może dyrekcji szpitala do pacjentów w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Toruniu jest tragiczne. Przekonuje się o tym wielu pacjentów codziennie. Kobiety boją się rodzić u nas w szpitalu.

W kwietniu jak wspomniałam babcia miała rozległy zawał. Spędziła na SORze cały dzień na krzesełku. Ze względu na pandemię nie można było babci pomóc w tym czasie oczekiwania. Dopiero po przewiezieniu późnym popołudniem do szpitala na ul. Batorego zaczęto jej udzielać realnej pomocy.

Człowiek się modli w duchu, żeby nic mu się nie stało i nie musiał trafić do tego czegoś zwanego szpitalem. Chwalą się na lewo i prawo jak go rozbudowują, ale to tylko skorupa, pod którą kryję się zgnilizna.

Pozdrawiam, Czytelniczka.

Jakie jest Wasze zdanie w tej sprawie?

[ALERT]1634115345189[/ALERT]