Jaki był Toruń na początku lat 20. XX w.? Zobacz mapę z 1921 r.

Pustkowia na Bielanach i Jakubskim, mnóstwo terenów zielonych na Bydgoskim Przedmieściu, za to na Starówce każdy kwartał wypełniony kamienicami. Taki Toruń widać na planie z 1921 r.

Toruń po włączeniu 18 stycznia 1920 r. w granice odrodzonej Rzeczpospolitej miał bardziej militarny charakter niż urzędniczy. I chociaż nasze miasto zostało wówczas stolicą województwa pomorskiego, to jego układ urbanistyczny miał się dopiero zmienić. Widać to po załączonej przez nas mapie z 1921 r., wydanej przez Toruński Zakład Chromolitograficzny.

Na początku lat 20. Toruń nie należał do dużych miast - liczył ok. 30 tys. mieszkańców. To przekłada się na mało zwartą zabudowę. Zagęszczenie domów mamy tylko na Starówce i południowej części Bydgoskiego Przedmieścia, nieco luźniej jest już na Jakubskim i Mokrem.

Mapę reklamowano ją jako „pierwszą polską mapę Torunia”, ponieważ po 1920 r. zmieniły się nazwy ulic. Plac cesarza Wilhelma I to teraz pl. św. Katarzyny, ulicę Ogrodową przemianowano na Zygmunta Krasińskiego, a Lipową na Tadeusza Kościuszki.

Plan jest niezwykle dopracowany. Cienką czerwoną kreską oznaczono linie tramwajowe, które przecinają Bydgoskie Przedmieście, Chełmińskie i Mokre. Z kolei na północy miasta, tam gdzie dzisiaj stoi Od Nowa, istniał dworzec Toruń Zachodni. Widać też rzeczkę Bachę wpadającą do stawu przy Kaszowniku.