?Mały wojownik?, czyli po prostu Wiesław Jaguś. Ceniony za walkę i ambicję

Skryty, małomówny, ale za to z wielkim sercem i charakterem do ścigania. Jedna z ikona Apatora. Po prostu, Wiesław Jaguś, nazywany przez wielu „Jagodą” lub „Małym wojownikiem”. 

Do żużla mały Wiesio trafił dzięki tacie, który był zapalonym kibicem czarnego sportu i zabierał syna na mecze. Jaguś wspólne starty zaczynał z Tomaszem Bajerskim. Licencję żużlową zdał w 1991 roku w wieku 16 lat. Po raz pierwszy do składu Apatora wskoczył w 1992 roku, gdy „Anioły” mierzyły się z Motorem Lublin. Zdobył wówczas punkt. 

[ZT]11999[/ZT]

To co cechowało Jagusia to niski wzrost. Ciekawostką jest fakt, że w początkowej fazie kariery startował na specjalnie przygotowanych ramach. Był niezwykle upartym i ambitnym sportowcem. Wytrwała i ciężka praca poskutkowała i od 1996 roku na stałe się zadomowił w barwach toruńskiej drużyny. 

Startował w niej nieprzerwanie aż do 2010 roku, gdy zakończył karierę. Lista jego osiągnięć jest imponująca. Był m.in. dwukrotnym drużynowym mistrzem Polski (2001, 2008), srebrnym i brązowym medalistą indywidualnych mistrzostw Polski (1998, 2006), zdobywcą Złotego i Srebrnego Kasku (2004, 1996), srebrnym medalistą drużynowego pucharu świata (2008), mistrzem Europy par klubowych (2006) oraz stałym uczestnikiem Grand Prix w 2007 roku (3. miejsce w GP Włoch). 

Po zakończeniu kariery, Wiesław Jaguś, zajął się... rolnictwem. Wspólnie z bratem Marcinem, który również próbował sił na torze, prowadzą gospodarstwo, które jest dostarczycielem pożywnych marchewek dla producenta świeżych i smacznych soków firmy Marwit.