Przepis na tolerancyjny Toruń

Teoretycznie powinienem teraz wychwalać prezydenta Zaleskiego za ogłoszenie drugiego „Tygodnia Tolerancji” w Toruniu. Jest to ważny i słuszny gest, zwłaszcza po ksenofobicznych atakach na tureckich studentów UMK. Nie mogę niestety oprzeć się wrażeniu, że „Tydzień Tolerancji” jest jedynie fasadową inicjatywą, z której niewiele wyniknie.

Co konkretnie mi nie pasuje? Na przykład niekonsekwencja prezydenta Zaleskiego, który miał niedawno okazję objąć patronatem toruński Marsz Równości i pokazać tym samym, że stoi po stronie tolerancji i poszanowania praw człowieka. Prośba została wysłana przez komitet organizacyjny Marszu, jednak spotkała się z odmową. Za to ksenofobicznej Młodzieży Wszechpolskiej prezydent Zaleski nie odmówił, kiedy ta w ubiegłym roku zorganizowała z okazji Święta Niepodległości „koncert patriotyczny” rapera wychwalającego w swoich utworach bandytę „Łupaszkę” (https://oko.press/prezydent-torunia-walczy-rasizmem-patronuje-koncertowi-mlodziezy-wszechpolskiej/).

Wiemy doskonale, że pan prezydent potrafi pod swoimi skrzydłami połączyć w jedną koalicję zwaśnione na poziomie ogólnopolskim partie PiS i PO. Ostatnio nawet postanowił nawiązać współpracę z partią Jarosława Gowina, o wiele mówiącej nazwie „Porozumienie”. Jednak próba pogodzenia działań na rzecz tolerancji w mieście z patronatem nad imprezą nacjonalistów jest zbyt karkołomnym zadaniem nawet dla Michała Zaleskiego i po prostu nie może się udać.

Inną sprawą jest to, że ubiegłoroczny „Tydzień Tolerancji” został zarządzony na szybko, w związku z tym szkoły nie miały nawet wystarczająco czasu, aby rzetelnie przygotować działania na tę okazję. Przy całym szacunku dla nauczycielek i nauczycieli stwierdzić należy, że nie zawsze dysponują odpowiednią wiedzą i umiejętnościami w zakresie edukacji antydyskryminacyjnej. Niektórzy doskonale podejmują działania na rzecz równego traktowania w swoich szkołach bez odgórnych zarządzeń, ale są też tacy, którzy choćby chcieli, to nawet nie wiedzą, jak się za to zabrać i dokąd zwrócić się po pomoc. Nie można mieć oczywiście o to pretensji, bo w końcu nikt z nas nie musi znać się na wszystkim, tylko należy zapewnić kadrze nauczycielskiej odpowiednie wsparcie merytoryczne. Cieszy zatem fakt, że w toruńskich szkołach w ramach „Tygodnia Tolerancji” zostaną przeprowadzone przez pedagogów z UMK i organizacje pozarządowe (niestety nie podano jakie konkretnie) zajęcia antydyskryminacyjne.

Na koniec mam kilka dobrych rad dla prezydenta Michała Zaleskiego. Przede wszystkim, jeśli faktycznie chce być prezydentem słynącym z propagowania takich wartości jak tolerancja i otwartość, to proponuję na przyszłość baczniej przyglądać się napływającym  do niego wnioskom o patronat. Naprawdę, prezydent Zaleski mógłby ogłosić nawet cały „Rok Tolerancji”, ale obok patronatu nad imprezami rasistów i tak nie będzie wyglądało to wiarygodnie. Oddawanie hołdów siejącemu poprzez fale radiowe nienawiść do wszelkiej odmienności ojcu Rydzykowi również nie służy sprawie.

Po drugie, działania na rzecz tolerancji należy podejmować w sposób stały i długofalowy, a nie tylko przez jeden tydzień w roku. Niezbędna wydaje się być tutaj usystematyzowana współpraca z organizacjami pozarządowymi zajmującymi się problematyką dyskryminacji i równouprawnienia. Słusznym krokiem byłoby również podpisanie i wdrożenie „Europejskiej karty równości kobiet i mężczyzn w życiu lokalnym”. Być może warto także rozważyć powołanie w mieście urzędu pełnomocnika lub rady do spraw równego traktowania, czerpiąc tym samym dobre wzorce z miast takich jak Poznań, Łódź czy Gdańsk. Tego typu działania nie są tak spektakularne, jak mecz siatkówki, który ma się odbyć w ramach „Tygodnia Tolerancji”, a co za tym idzie, nie dają okazji do błyszczenia w blasku fleszy, ale z pewnością mają więcej sensu.