Wystawa powstała na przestrzeni 20 lat i stała się dla autora zapisem wewnętrznych przezyć po utracie żony. Doświadczenie straty ukazuje układając fotografie w linnearny ciąg "stanów świadomości".
Poszukując ekwiwalentu wyrażania własnych przeżyć autor sięgnął po motywy roślinne. Na fotografiach nic nie rozprasza naszej uwagi, skupiamy się na roślinach. Początkowo uwodzi ich witalność, potem niepokoi degradacja; odrazę budzi ich wnikanie w płaszczyznę obrazu. Przez życie i nieżycie kwiatów autor wprowadza wątki samotności i przemijania, obecności i nieobecności, w końcu śmierci. Jednocześnie dotyka przestrzeni pamięci, analizuje jej funkcje w subiektywnym wymiarze. Zadaje pytanie o jej wybiórczość: na ile to, co istniało może wracać do teraźniejszości w pełni uczuć. Zastanawia się, jak pamięć nas determinuje i wpływa na budowanie relacji. Autor podejmuje wątek drogi sięgając do magicznej symboliki kwiatu paproci, kojarzącego się z pomyślnością, dobrobytem i szczęściem. Po śmierci bliskiej osoby człowiek – niczym Orfeusz szukający bramy do zaświatów – kluczy w ciemnym lesie swojego życia z nadzieją na uleczenie bólu i odnalezienie drogi do odrodzenia – tytułowego „Kwiatu paproci”. Fotografie Andrzeja Zygmuntowicza – zwodniczo atrakcyjne wizualnie – niepokoją i irytują swoją turpistyczną estetyką. Stają się swoistą prowokacją, domagają się od widza uwagi, wyzwolenia emocji i osobistej refleksji. (Danuta Węgiel)
Andrzej Zygmuntowicz – fotografik, członek ZPAF, Przewodniczący Rady Artystycznej ZPAF, wykładowca akademicki, kurator wystaw, juror, organizator działań fotograficznych, autor tekstów o fotografii - po prostu człowiek kochający fotografię z wzajemnością.
Wystawa jest współfinansowana ze środków Gminy Miasta Toruń.
Wystawa będzie czynna od 19.09. do 18.10.2025
