Projektanci wskazali sześć wariantów połączenia miasta z węzłem Toruń Południe. Który ma największe szanse na realizację?

Projektanci wskazali sześć wariantów połączenia miasta z węzłem Toruń Południe. Który z nich ma największe szanse na realizację?

„Dzień Dobry Toruń” dotarł do „Koncepcji połączenia ul. Łódzkiej w Toruniu z drogą ekspresową S10/autostrada A1”. Na zlecenie Miejskiego Zarządu Dróg opracowała je Pracownia Projektowa Emdrog z Bydgoszczy.

Połączenie południowej części miasta z S10 i A1 to jedno z najważniejszych wyzwań na najbliższe lata. W tej chwili bowiem kierowcy jadący do Torunia lub wyjeżdżający z miasta są skazani na nakładanie drogi i włączenie się do układu szybkich dróg poprzez węzeł Nieszawka i Lubicz bądź też jazdę aż do węzła Ciechocinek. Południowy Toruń bowiem po uruchomieniu kolejnego odcinka A1 - między węzłem Toruń Południe a Łodzią - został odcięty od wjazdu na A1 i S10 w Czerniewicach. Tymczasowy zjazd został zamknięty. 

Projektanci wskazali sześć wariantów połączenia miejskiego układu komunikacyjnego z węzłem Toruń Południe (do niedawna Czerniewice), czyli z drogą ekspresową S10 i autostradą A1. Każdy z wariantów przebiega przez tereny poligonu wojskowego i łączy się z S10.

Od strony ul. Łódzkiej zostały wzięte pod uwagę cztery różne lokalizacje włączenia trasy:

Skrzyżowanie S1

Przy skrzyżowaniu z Włocławską z miejscu budowanego skrzyżowania z sygnalizacją świetlną. Konieczne byłoby wydłużenie pasów do skrętu w prawo i w lewo w projektowaną trasę. Następnie trasa ma biec w śladzie trasy nowomostowej między Fortem XIV i cmentarzem przy Włocławskiej. Inwestycja wiązałaby się z wyburzeniem jednego domu mieszkalnego.

Skrzyżowanie S2

Przy skrzyżowaniu z trasą wschodnią. „Konieczna przebudowa ronda z 3- na 4-wlotowe; ponadto wariant ten zakłada poprowadzenie drogi przez os. Piaski bez skomunikowania jej z ul. Włocławską. W związku z tym zachodzi konieczność obsługi wschodniej części osiedla poprez przebudowany i udrożniony przejazd kolejowy” - czytamy w koncepcji.

Skrzyżowanie S3

Przy os. Czerniewice, ok. 325 m na północ od ul. Miodowej. To rozwiązanie zakłada przebudowę ul. Łódzkiej i budowę nowego, 3-wlotowego, skanalizowanego skrzyżowania.

Skrzyżowanie S4

Przy małym rondzie na skrzyżowaniu ul. Łódzkiej i Włocławskiej. Ta lokalizacja zakłada przebudowę ronda z 3- na 4-wlotowe.

A jak wygląda włączenie trasy od strony S10? W tym przypadku projektanci wskazali trzy takie miejsca:

Węzeł W1
W odległości 3 km od węzła Toruń Południe. To „minimalna odległość pomiędzy węzłami, która jest zgodna z warunkami technicznymi i nie powoduje konieczności występowania (na etapie projektowania) o odstępstwo od warunków technicznych” - czytamy w dokumencie.

Węzeł W2

W odległości 2,54 km od węzła Toruń Południe. To rozwiązanie przewiduje wykorzystanie istniejącego wiaduktu nad drogą krajową S10. Konieczne będzie jednak wystąpienie na etapie projektowania o odstępstwo od warunków technicznych. „W związku z niewielką różnicą w stosunku do wymaganej odległości (2,54 zamiast 3 km) uzyskanie takiego odstępstwa w opinii autorów jest wysoce prawdopodobne” - wskazują projektanci.

Węzeł W3
W odległości 1,68 km od węzła Toruń Południe, co będzie wymagało uzyskania na etapie projektowania odstępstwa od warunków technicznych. Będzie to jednak mniej prawdopodobne niż w poprzednim przypadku.

Projektanci wskazali zatem następujące warianty:

• 1A: W1-S1,
• 1B: W2-S1,
• 2A: W1-S2,
• 2B: W2-S2,
• 3: W3-S3,
• 4: W2-S4.

Wariant 1A
Długość: 2,01 km
Obiekty inżynierskie: wiadukt nad bocznicą kolejową, wiadukt nad S10 na węźle W1 typu "trąbka"
Wartość kosztorysowa: 34,7 mln zł
Droga na terenie Torunia przebiega w pasie trasy nowomostowej. Poza granicami miasta dochodzi do węzła W1 typu „trąbka” znajdującego się 3 km od węzła Toruń Południe. Do ul. Łódzkiej trasa jest podłączona poprzez istniejące skrzyżowanie z sygnalizacją świetlną. Trzeba na nim jednak wydłużyć pasy dla skręcających w lewo i prawo z ul. Łódzkiej.

Wariant 1B
Długość: 2 km
Obiekty inżynierskie: wiadukt nad bocznicą kolejową, wiadukt nad S10 na węźle W1 typu "trąbka"
Wartość kosztorysowa: 33,3 mln zł
Droga na terenie Torunia przebiega w pasie trasy nowomostowej. Poza granicami miasta dochodzi do węzła W2 typu „trąbka” w odległości ok. 2,54 km od węzła Toruń Południe - z wykorzystaniem po przebudowie i rozbudowie istniejącego wiaduktu. Do ul. Łódzkiej trasa jest podłączona poprzez istniejące skrzyżowanie z sygnalizacją świetlną. Trzeba na nim jednak wydłużyć pasy dla skręcających w lewo i prawo z ul. Łódzkiej.

Wariant 2A
Długość: 2,29 km
Obiekty inżynierskie: wiadukt nad bocznicą kolejową, wiadukt nad S10 na węźle W1 typu "trąbka"
Wartość kosztorysowa: 42,2 mln zł
Droga na terenie Torunia biegnie przez Osiedle Piaski. Są to w większości grunty prywatne (działki budowlane). Oś drogi przy połączeniu z ul. Łódzką pokrywa się i stanowi przedłużenie trasy wschodniej. „Wariant z uwagi na bliskie sąsiedztwo zabudowy, głównie jednorodzinnej najbardziej ingeruje w istniejące i planowane zagospodarowanie terenu”. Zakłada obniżenie trasy w stosunku do przylegającego terenu o metr i wybudowanie tzw. zielonych ekranów akustycznych po obu stronach drogi. „Na wysokości ul. Włocławskiej na linii wschód-zachód zapewniony zostałby tylko ruch pieszych i rowerzystów. Część wschodnia Osiedla byłaby skomunikowana przez przebudowany przejazd kolejowy” - czytamy w opracowaniu. Do Łódzkiej droga jest włączona poprzez rondo, do którego trzeba dobudować czwarty wlot. Poza granicami miasta trasa łączy się z S10 węzłem typu „trąbką” (W1) zlokalizowanym 3 km od węzła Toruń Południe.

Wariant 2B
Długość: 2,23 km
Obiekty inżynierskie: wiadukt nad bocznicą kolejową, wiadukt nad S10 na węźle W1 typu „trąbka”
Wartość kosztorysowa: 40,5 mln zł
Droga na terenie Torunia przebiega tak jak w przypadku wariantu 2A. Poza granicami miasta dochodzi do węzła W2 typu „trąbka” w odległości 2,54 od węzła Toruń Południe. W planach jest wykorzystanie istniejącego wiaduktu.

Wariant 3
Długość: 1,51 km
Obiekty inżynierskie: tunel pod linią kolejową nr 18 Kutno-Piła, wiadukt nad bocznicą kolejową, wiadukt nad S10 na węźle W1 typu „trąbka”
Wartość kosztorysowa: 38,5 mln zł
Najkrótszy spośród wariantów - o długości 1,5 km. Na terenie Torunia trasa łączy się z ul. Łódzką za pomocą nowego skrzyżowania z trzema wlotami. Konieczna jest budowa tunelu pod linią kolejową Kutno-Piła. Trasa łączy się z S10 węzłem typu „trąbka” najbliżej węzła Czerniewice - ok. 1,68 km. Ten wariant w całości przebiega przez tereny niezurbanizowane.

Wariant 4
Długość: 2,46 km
Obiekty inżynierskie: tunel pod linią kolejową nr 18 Kutno-Piła, wiadukt nad bocznicą kolejową
Wartość kosztorysowa: 36,8 mln zł
Droga na terenie Torunia włącza się w zaprojektowane małe rondo na wysokości ul. Włocławskiej. Z S10 ma się łączyć węzłem W2 typu „trąbka” w odległości 2,54 km od węzła Toruń Południe. Linia kolejowa nr 18 Kutno-Piła powoduje konieczność budowy tunelu. Trasa w całości przebiega przez tereny niezurbanizowane.

Według wyliczeń projektantów natężenie ruchu dla wariantów 1 i 2 wyniesie ok. 9,3 tys. aut na dobę, a w przypadku wariantów 3 i 4 - 6,4 tys.

1A i 2A przebiegają w pasie trasy nowomostowej. Korytarz pod tę drogę jest zarezerowany od wielu lat. Jego wykorzystanie wiąże się z wyburzeniem tylko jednej posesji. Warianty 1B i 2B są wytyczone przez os. Piaski i są "pod względem społecznym najmniej korzystne z analizowanych". Budowa trasy spowodowałaby rozcięcie "osiedla na dwie części".

Projektanci wskazują, że warianty 3 i 4 są równie nieuciążliwe jak 1A i 1B, bo najbliższa, rozproszona zabudowa znajduje się w odległości ponad 100 m od budynków i „to tylko kilku”.

Jakie wnioski płynąć z koncepcji firmy Emdrog? Analizy wskazują, że najkorzystniejszym ekonomicznie jest wariant 1B. Zakłada bowiem wykorzystanie istniejącego wiaduktu nad S10 prowadzącego na poligon.

„Z analiz czasu przejazdu na relacji węzeł Nieszawka - Trasa Wschodnia najmniej korzystnie prezentują się warianty 3 i 4. Pozostałe posiadają większy potencjał przeniesienia ruchu na osi zachód-północ jednocześnie odciążając układ dróg lokalnych” - wskazują projektanci. „Pod względem uwarunkowań środowiskowych wszystkie warianty są porównywalne; bezpośrednie zbliżenie do form ochrony przyrody występuje w rejonie podłączenia do istniejącej drogi S-10 (wydmy Kotliny Toruńskiej)”.

Który z tych sześciu wariantów został wskazany przez miasto jako optymalny? Który ma szanse na realizacje? O tym napiszemy już wkrótce.