Joanna Scheuring-Wielgus o odejściu z Nowoczesnej: "Warto być egoistą". W jakim kierunki zmierza posłanka?

Czy Joanna Scheuring-Wielgus wystartuje w wyborach samorządowych? Jaki plan na siebie ma posłanka, która przed tygodniem opuściła struktury Nowoczesnej?

- Minął już ponad tydzień, od kiedy zniszczyła pani legitymację członka Nowoczesnej. Co dalej?

- Kontynuuję to, co rozpoczęłam w styczniu. Jeżdżę po Polsce i przeprowadzam szkolenia dla tych, którzy chcą wystartować w wyborach samorządowych oraz otwarte spotkania w mieszkańcami. Jestem teraz niezależną posłanką, to tych spotkań będzie więcej. Zapotrzebowanie na nie jest duże. Dostaję mnóstwo zaproszeń z całej Polski. Jeśli tylko pozwala mi na to napięty grafik, to pojawiam się wszędzie, gdzie mogę. W większości jeżdżę do mniejszych miejscowości.

- Niektórzy koledzy z partii nazwali panią egoistką, kiedy ogłosiła pani swoje odejście. Jest pani egoistką?

- Czasami w życiu warto być egoistą. Nawet jeśli ktoś to nazywa egoizmem, to ja nie mam mu tego za złe. Moja decyzja nie wzięła się jednak znikąd. To nie był jakiś tam foch. Ja to przemyślałam, ta decyzja była podparta niemożnością zrealizowania w partii pewnych celów. Przez pół roku próbowałam przywrócić Nowoczesną na te tory, na których była trzy lata temu. Mój głos nie był jednak słyszalny, stwierdziłam więc, że skoro nie mam wpływu na to, w którą stronę zmierza Nowoczesna, to też nie chcę brać odpowiedzialności za jej wizerunek.

- Kiedy był taki konkretny moment, w którym uświadomiła sobie pani, że to już nie jest to?

- To było po głosowaniu nad projektem ustawy "Ratujmy kobiety". Wtedy zawiesiłam członkostwo. Nie odeszłam wtedy, bo bardzo zależało mi na tym, żeby wewnątrz partii zorganizować debaty dotyczące tożsamości Nowoczesnej. Udało mi się ich kilka przeprowadzić i porozmawiać z członkami klubu. Wtedy walczyłam, mimo że widziałam, jak bardzo różni się to, w jaki sposób patrzymy na świat. Takich momentów, w których wątpiłam coraz bardziej było więcej: ustawa dotycząca IPN-u, pensja posłów i inne kwestie.

- Jednym z takich momentów była przegrana Ryszarda Petru z Katarzyną Lubnauer?

- Nie. Ja przyjęłam wygraną Katarzyny Lubnauer zupełnie normalnie. Wydawało mi się, że jest ona na tyle rozsądnym politykiem, że będzie wiedziała, jak wykorzystać to zwycięstwo. Okazało się, że nie potrafi tego robić. Poszła w zupełnie inną stronę. To była jej decyzja, ja natomiast się z nią nie zgadzam. To pokazało, że kierunek, który Katarzyna Lubnauer wyznaczyła to nie jest kierunek, w których chcę zmierzać.

Kilka dni temu, podczas Regionalnego Kongresu Kobiet w Toruniu prof. Magdalena Środa powiedziała, że jedyną szansą na odsunięcie PiS-u od władzy jest bardzo szeroka koalicja centro-lewicowa, jak pani odejście z Nowoczesnej ma się do tego planu porozumienia ponad podziałami?

- Ma się bardzo dobrze. Ja jestem zwolennikiem takiego porozumienia, cały czas o tym mówię. Ale takie porozumienie nie może z góry narzucać pewnego działania. Ona musi opierać się na wspólnym działaniu. Nie może być tak, że partie parlamentarne są ważniejsze od tych organizacji, które są poza parlamentem. Jeżeli ma dojść do porozumienia, to musi być równy start, a przez to, że powstała koalicja tylko PO i Nowoczesnej tej start został zaprzepaszczony.

- Czyli myśli pani, że PO i Nowoczesny powinny połączyć szyki też z SLD z Razem?

- To nie chodzi o to, żeby się połączyć. Jeżeli PO i Nowoczesna zawiązując koalicję, uważa, że skoro są najsilniejsi, to mają prawo narzucać warunki, to według mnie jest to błąd. Wszystkie środowiska obywatelskie powinny wypracować to wspólnie. Dla nas wszystkich przeciwnikiem jest PiS, jeżeli mamy go pokonać, to nie możemy zakładać, że jesteśmy lepsi od kogoś.

- Pani najbliższe cele polityczne to ciągłe wspieranie osób niepełnosprawnych, a potem wybory samorządowe?

- Najważniejszy jest dla mnie protest w Sejmie, potem są spotkania w terenie i kilka innych kwestii merytorycznych, o których nie mogę jeszcze mówić. Pierwszą rzeczą, którą zrobiłam, zostając posłanką niezależną, było sprawdzenie, jakie mam pole manewru. Przygotowałam się organizacyjne, a teraz wrzucę do tego kwestie merytoryczne.

- A co z wyborami samorządowymi? Będzie pani wspierała kandydatów Nowoczesnej?

- Będę wspierała cały swój zespół Nowoczesnej z województwa kujawsko-pomorskiego. To nie jest przecież tak, że odeszłam z partii i zerwałam wszystkie kontakty. Oni wiedzą, że drzwi mojego biura są dla nich otwarte. Poprosiłam ich, żeby działali tak, jak zaplanowali. Mają moje wsparcie. Służę wsparciem każdemu, kto o to poprosi, a nasze cele i wizja świata będzie podobna. Wszystko w kontrze do PiS-u.

- Sondaże mówią o tym, że kandydaci PiS wygrają w większości województw. To panią niepokoi?

- Tak. PO i Nowoczesna traktują innych z góry, to błąd u podstaw budowania antypisowskiej koalicji, jeśli liderzy tych dwóch partii tego nie zrozumieją, to przegrają wybory samorządowe.

- Będzie pani starała się o urząd prezydenta Torunia?

- Jeszcze nie podjęłam takiej decyzji. Wiele osób namawia mnie to startu, jeszcze pomyślę i podejmę decyzję. Start w poprzednich wyborach samorządowych był dla mnie początkiem kariery w polityce. Uzyskałam wtedy bardzo wysoki wynik. Cieszę się, że propozycje Czasu Mieszkańców są realizowane przez prezydenta Zaleskiego. Nieważne, że nazywa je swoimi, ważne, że są one realizowane. Mija tydzień, odkąd odeszłam z Nowoczesnej, skupiłam się tylko na rozmowach ze strukturami, do końca protestu będę wspierać osoby niepełnosprawne i ich rodziny w Warszawie.

- Jak należy oceniać ten protest?

- Wydarzyła się jedna bardzo ważna rzecz. Ten protest pokazał nam wszystkim, że między nami funkcjonują osoby niepełnosprawne. Oni nie wychodzą z domu, są ukryci. Teraz każdego dnia o godz. 16. pod Sejm przychodzą ludzie, którzy wspierają protestujących. Co weekend prowadzone są marsz. Wie pan, nigdy w polskiej polityce nie było takiej sytuacji, żeby ludzie protestowali w imię osób niepełnosprawnych. Marsz, który odbył się w sobotę przed marszem równości, był olbrzymi. To piękne, że zmieniła się świadomość osób w Polsce. Oczywiście nigdy nie zrozumiemy ich sytuacji do końca, ale ten protest uwrażliwił nasze społeczeństwo. Jesteśmy w innym miejscu. Partia, która obejmie władzę w 2019 r. nie będzie mogła tak obcesowo potraktować tej grupy społecznej. Z jednej strony smutne, że dopiero teraz, ale bardzo ważne, że ta zmiana świadomości się dokonała. Dużo osobistości wypowiada się na ten temat. Teraz wystarczy zrobić najprostszą rzecz - dać im te pieniądze.